Руська Ропиця с
Село належало до Горлицького деканату Перемиської єпархії.
За поділом 1999 р. – гміна Сенкова, повіт Горлице, Малопольське воєводство.
Ropica Górna (Ruska)
Warto zobaczyć:
-> Cmentarz nr 67
-> Cmentarz nr 68
-> Cmentarz nr 77
-> Cmentarz nr 78
-> Cerkiew greckokatolicka p.w.św. Michała Archanioła
-> Cmentarz Parafialny – nowy
-> Cmentarz Parafialny – stary
-> Pomnik poległych milicjantów
-> Kapliczki i krzyże w Ropicy Górnej
Wieś położona w dolinie Sękówki na wys. 330-360 m n.p.m. Od północnego wschodu góruje nad nią góra Piwane (550 m), a od południowego zachodu góra Brusy (594 m) i Huszcza(581 m).
Nazwa wsi wywodzi się od nazwy rzeczki Ropica (dziś Sękówka) i może być, wg Stiebera, zarówno polskiego, jak i ruskiego pochodzenia. Początkowo występuje jako Ropica bez określenia jaka, lecz już od 1643 r. nazywana jest Ropica Ruską. Obecna nazwa – Ropica Górna – obowiązuje od 1948 r. Wieś, założona na prawie polskim, została przeniesiona w 1342 r., na mocy dokumentu wydanego przez Kazimierza Wielkiego, na prawo średzkie, a w XVI w. na prawo wołoskie. Od 1629 r. miejscowość stanowiła dobra królewskie i wchodziła w skład powiatu bieckiego. W XVIII w. należała do starostwa w Bieczu. Następnym jej właścicielem był starosta Wilhelm Siemieński, a później jego syn Stanisław i jego żona Petronela. Z historią Ropicy Górnej wiąże się ropa naftowa, wydobywana tu już w XIX w. W 1873 r. produkty z tutejszej kopalni zaprezentowano na Wystawie Powszechnej w Wiedniu.
W miejscowości zachowała się drewniana cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła, zbudowana w stylu zachodniołemkowskim w roku 1819. Obecnie jest kościołem rzymskokatolickim.
W Ropicy Górnej znajdują się 3 cmentarze wojskowe (nr 67, 77, 78) z I wojny światowej, zaprojektowane przez Hansa Mayra. Na pierwszym pochowano 57 żołnierzy austriackich i 54 Rosjan, na drugim – 407 żołnierzy, a na trzecim – 287.
Ропица русская, п. тамъ-же. Więźniowie Thalerhofu
Кулик Василій
Ющак Петр
Драган Іоанн
Рахель Діонисій
Желем Петр, ум. 29. 1. 1915
Банатко Игнатій, ум. 2. 2. 1915
Мацко Илія, ум. 2. 2. 1915
Пероганич Петр
Пероганич Андрей
Рахель Василій
Кулик Михаил
Козак Петр
Співак Феодор
Варан Алексій
Варан Косма
Желем Іоанн
Баюс Василій
Желем Григорій
Пыж Іоанн
Джерело:
Ropycja [Ru] Ropica Ruska [Polish]
Gorlice District, present day SE Poland
Lemko Surnames cited by Krasovs'kyj from 1787 Austrian Cadastral Records
Bodniewicz / Bodnevych
Hemlak / Hemljak
German
Zawada / Zavada
Ilasz / Iljash
Kapeluch / Kapeljukh
Kasza / Kasha
Kowal / Koval (2 families)
Kunasz / Kunash
Macko / Matsko (3 families)
Pasternak (3 families)
Piroganicz / Pyroganych
Swiec / Svits
Smarz / Smar (6 families)
Smiej / Smiey / Smij
Smolen / Smolen'
Spiwak / Spiewak / Spivak
Filak / Fyljak
Szeliga / Shelyga
Parish Data: [from Blazejowskyj and Iwanusiw]
The church was «Saint Michael» [1813] [still standing]
The wooden church is now used by Poles. Village was filial to MALASTIV 3 km away
In 1785 the village lands comprised 14.47 sq km. There were 360 Greek Catholics 15 Roman Catholics and 11 Jews
1840 – 521 Greek Catholics
1859 – 441 Greek Catholics
1879 – 614 Greek Catholics
1899 – 742 Greek Catholics
1926 – 570 Greek Catholics
1936 – 736 Greek Catholics
In 1936 there were xx Jews
The village was incorporated in to the Lemko Apostolic Administration in 1934
Джерело: