Початкова сторінка

Прадідівська слава

Українські пам’ятки

Про справу не говори з тим, з ким можна, а з ким треба

Богдан Хмельницький

?

Церква св.Дмитра

Церква св.Дмитра

Розмір зображення: 600:405 піксел

Дерев’яна церква св.Дмитра 1861 р. [Слободян В. Каталог існуючих дерев'яних церков України і українських етнічних земель. – Вісник ін-ту Укрзахідпроектреставрація, 1996 р., т. 4, с. 148].

Cerkiew pw. św. Dymitra w Leluchowie – została zbudowana w 1861 roku w stylu zachodniołemkowskim.

Wzniesiona została w pobliżu miejsca nieistniejącej już cerkwi z 1780 roku, którą prawdopodobnie przeniesiono na Słowację. Jest to budynek drewniany, trójdzielny, jednonawowy, szalowany gontem. Dachy kryte blachą, nad nawą na-miotowy, nad prezbiterium kalenicowy, wielopołaciowy w dolnych partiach łamany uskokowe, nad babińcem dwuspa-dowy. Wieżę z nadwieszaną izbicą wieńczy hełm namiotowy z sześcioboczną pozorną latarnią.

Wnętrze cerkwi zdobi polichromia z początku naszego stulecia, oraz ikonostas rokokowo-klasycystyczny z XIX wieku, zdobiony ikonami z 1895 roku namalowanymi przez Antoniego i Michała Bogdańskich. Zachowały się też dwie ikony będące prawdopodobnie pozostałością dawnej cerkwi: Yeraikon (Chusta św. Weroniki) z końca XVIII wieku, oraz ikona św. Mikołaja. Z wyposażenia przetrwały też krzyże procesyjne i feretrony. Obok cerkwi widoczna jest wolnostojąca dzwonnica konstrukcji słupowej, dołem szalowana, nakryta daszkiem podbity gontem. Świątynia otoczona jest ogrodzeniem z kamie-nia polnego i licznymi starodrzewami. Dwie najstarsze 100-letnie lipy są pomnikami przyrody. Parafia greckokatolicka została uposażona w 1736 roku przez biskupa F.K. Szaniawskiego. Obecnie jest kościołem rzymskokatolickim pw. Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny.

Джерело:

Cerkiew parafialna greckokatolicka pw. Św. Dymitra z 1861 r., obecnie kościół rzymskokatolicki; trójdzielna, konstrukcji zrębowej, pobita gontami i pokryta blachą; ikonostas z k. XIX w. Wybudowana w typie zachodniołemkowskiego budownictwa cerkiewnego. Izbicowa wieża wzniesiona została w konstrukcji słupowo-ramowej. Wieńczy ją namiotowy hełm z sześcioboczną, pozorną latarnią. Nawę nakrywa dach namiotowy, a prezbiterium wielopołaciowy, w dolnych partiach dachy łamane uskokowo. Na dachach znajdują się wieloboczne wieżyczki z pozornymi latarniami. Babiniec nakryty jest dachem dwuspadowym. Wnętrze świątyni nakrywają stropy płaskie. Ornamentalna polichromia ścian i stropów z początku XX w. Elementy wyposażenia cerkiewnego: – rokokowo-klasysycystyczny ikonostas autorstwa Antoniego i Michała Bogdańskich – obraz Chusta św. Weroniki z przełomu XVIII i XIX w. – ikona św. Mikołaja z 1772 r.