Церква Різдва богородиці

Розмір зображення: 800:794 піксел

Церква Різдва богородиці 1906 р. (дерев.) [Шематизм єпархії Перемиської на 1925 р., с. 243].

Дерев’яна церква Різдва богородиці 18 ст., в 1906 р. перевезена з м.Угринів у с.Терношин [Слободян В. Каталог існуючих дерев'яних церков України і українських етнічних земель. – Вісник ін-ту Укрзахідпроектреставрація, 1996 р., т. 4, с. 153].

Діюча греко-католицька церква (станом на 30.06.2000 р.), перенесена до Музею люблінського села у Любліні.

Джерело:

Парафіальна (в Любліні) греко-католицька церква [2007 р.]

Деканат Перемиський.

Джерело:

Церква первісно збудована в с. Угринів (Дібрівка) Сокальського району в 1759 році. Це була дерев’яна тризрубна триверха церква, яку у 1900 р. розібрали і продали в с. Терношин (Замойське воєвідство, Польщі, тепер перенесена у м. Люблін в скансен, де буде одночасно служити українській греко-католицькій громаді).

Джерело: Слободян В. Церкви України: Перемиська єпархія. – Льв.: 1998 р., с. 67.

Dawna cerkiew filialna parafii greckokatolickiej pw. Narodzenia NMP. Pierwotnie wzniesiona w Uhrynowie (obecnie Ukraina), przeniesiona w r. 1904 do Tarnoszyna, wówczas częściowo przekształcona. Po 1947 przejęta na kościół rzymskokatolicki, obecnie opuszczona, zdewastowana. Usytuowana poza wsią.

Orientowana. Drewniana, konstrukcji zrębowej, zwęgłowana, na fundamencie z kamieni polnych. Trójdzielna, wszystkie trzy pomieszczenia: prezbiterium, nawa i babiniec zbliżone do kwadratu, z nich nawa szersza, prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim od północy i południa czworoboczne zakrystie, na północnym nadprożu data 1759; przy zakrystii pn. późniejszy przedsionek; przy babińcu od zachodu. czterosłupowy otwarty ganek z 1904 r. Wnętrze nawy przekryte zrębową kopułą na wysokim tamburze; w prezbiterium, babińcu i zakrystiach sufity. Zewnątrz zrąb wszystkich trzech pomieszczeń jednakowej wysokości, zwieńczony profilowanym gzymsem, otoczony wokół zadaszeniem łączącym się z dachami zakrystii; zadaszenie wsparte na belkach i zastrzałach (1904). Zrąb powyżej zadaszenia wraz z tamburami oraz zrąb zakrystii szalowany pionowo deskami z listwowaniem i (z wyjątkiem zakrystii) arkadkowaniem. Nad prezbiterium i babińcem niegdyś dachy kalenicowe, zapewne od r. 1904 z pseudokopułkami na ośmiobocznych tamburach, niższych od tamburu nawy. Kopuła nawy i pseudokopuły prezbiterium i babińca zwieńczone pozornymi latarniami z cebulastymi hełmami, zakończonymi kulami i żelaznymi kutymi krzyżami, zapewne z r. 1904. Drzwi i okna w prezbiterium i babińcu prostokątne, w nawie zamknięte odcinkowo, zewnątrz w obramieniach (1904): w prezbiterium od wschodu i w babińcu od zachodu okulusy; w oknach kraty kute, żelazne, w zakrystiach z zadziorami; na nadprożu zachodnim data 1904. Wszystkie dachy, zadaszenia oraz kopuły z latarniami kryte blachą. Wnętrze niegdyś malowane, zachowane podziały ramowe, obramienia okienne oraz ślady zacheuszków.

Z ikonostasu zapewne z ok. r. 1904 zachowana górna część ze strefami: dolną z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy pośrodku i sześciu scenami z życia Chrystusa i Marii, środkową z ikoną Chrystusa Wielkiego Kapłana pośrodku oraz sześciu parami apostołów, górną z czterema prorokami; w zwieńczeniu Trójca Św. i nad nią krzyż; ikony częściowo przemalowane. Feretron z obrazami Matki Boskiej i św. Mikołaja bpa o charakterze późnobarokowym, może z w. XVIII. Ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem z w. XVIII, malowana na desce, gruntownie przemalowana.