Кляштор францисканців

Zamość – par. Zwiastowania N.M.P.

ul. Kościuszki 1 A, 22-400 Zamość,

tel. 0-84/627-09-44

Proboszcz: Bruno Kalinowski OFM Conv, 2001

Wikariusz: Leszek Zachariasz OFM Conv

Spowiednik SS. Klarysek w Sitańcu: Janusz Głazowski OFM Conv

Kat.: Ryszard Koczwara OFM Conv

Zbigniew Rzezak OFM Conv

Kap. SS. Franciszkanek: ks. Tomasz Bomba, ul. Żdanowska 12, 22-400 Zamość

Do parafii należą ulice: Altanowa, Asnyka, Bazyliańska nry: 7-19 i 14-34, Broniewskiego, Buczka, Chopina, Czarnieckiego, Czugały, Długosza, Fornalskiej, Głowackiego, Grecka, Grodzka, Grunwaldzka, Haukego, Jordana, Kasprowicza, Klonowicza, Kochanowskiego, Konarskiego, Kosynierów, Kościuszki nry: 1-4, Koźmiana, Krysińskiego, Lelewela, Leszczowa, Leśmiana, Lipska nry: 19-918, Łukasińskiego nry: 2-2E, Makowa, Mokra, Nowotki, Obronna, Obrońców Pokoju, Okopowa, Orlicz-Dreszera nry: 2-4, Ormiańska nry: 2-10, Partyzantów nry: 8-42 D, Peowiaków od nr 68, Pereca, Piaskowa, Pochyła, Podwale, Ks. Popiełuszki, Promienna, Przechodnia, Radziecka, Sienkiewicza, Skłodowskiej, Spokojna, Spółdzielcza, Staszica nry: 5-14, Ustronie, Wałowa, Wiśniowa, Zamenhoffa nry: 2-4, Zielona, Źródlana, Żaków, Żdanowska nry: 2-36, Żeromskiego nry: 2-4

Odpust: 25 III

Liczba mieszkańców: 5600

Kościół Rektoralny (zakonny) Św. Mikołaja ul. Kościuszki 1, 22-400 Zamość, tel. 0-84/639-22-61

Rektor: Ireneusz Homoncik CSsR

Historia parafii:

Parafię erygował, 3 lipca 1994 r., bp zamojsko-lubaczowski Jan Śrutwa. Nawiązuje swoją historią do pobytu OO. Franciszkanów w Zamościu w w. XVII i XVIII. W r. 1603 hetman Jan Zamoyski sprowadził franciszkanów do Zamościa i umieścił przy kościele św. Krzyża na przedmieściu lwowskim. W latach: 1637 – 55 budowa nowego kościoła i klasztoru w obrębie murów miejskich. W r. 1784 cesarz Franciszek Józef wydała nakaz kasacyjny. Zakonnicy przenieśli się do pobliskiego klasztory klarysek, potem na kilka lat powrócili na dawne miejsce, w r. 1809 są zapisani ostatni zmarli zakonnicy. Po upadku Księstwa Warszawskiego Zamość pozostał w granicach Rosji. Rozebrano klasztor i wysoką dzwonnicę, a kościół obniżyli i wewnątrz przedzielili stropem. Po I wojnie światowej mieścił się w nim Sejmik Zamojski i inne instytucje. W latach późniejszych: kino i szkoła plastyczna. Dnia 23 maja 1993 roku podczas pobytu ks. kard. Józefa Glempa, Prymasa Polski, w Zamościu, wojewoda Marcin Zamoyski przekazał tę budowlę Kościołowi. Biskup zamojsko-lubaczowski Jan Śrutwa przekazał budynek Zakonowi Braci Mniejszych Konwentualnych. Po opuszczeniu budynku przez kino, 28 lutego 1994 r., odbyło się oficjalne przekazanie budynku

Kościół parafialny, pw. Zwiastowania NMP, w Zamościu, usytuowany we wschodnio-południowej części miasta, w bezpośrednim sąsiedztwie murów obronnych oraz Bram Lwowskich: Starej i Nowej. Po stronie południowej znajdowały się pierwotnie zabudowania klasztorne, a obok kościoła, przy jego zachodnio-południowym narożniku usytuowana była wolnostojąca dzwonnica.

Orientowany, trzynawowy, tynkowany. Bryła składa się z następujących elementów: 1.naw bocznych oraz w przedłużeniu, od strony wschodniej, z zakrystii i skarbczyka, przykrytych pulpitowymi dachami, 2. nawy głównej i równego z nią, pierwotnie nie wyodrębnionego prezbiterium, 3. Dwóch kaplic usytuowanych symetrycznie w pierwszym przęśle korpusu od wschodu, wysuniętych poza elewacje wzdłużne prostokątnymi ryzalitami, przechodzących, w partii przylegającej do pozostałości nawy głównej, w wielobok, 4. kruchty od strony zachodniej.

Budynek podpiwniczony na trzech różnych głębokościach. Pierwsza, górna, kondygnacja składająca się z szeregu sklepionych kolebkowo pomieszczeń, zajmuje całą powierzchnię pod kościołem, a szkielet układu piwnic odpowiada układowi murów rozplanowujących wnętrze kościoła. Druga, niższa kondygnacja, także sklepiona kolebką, znajduje się pod nawą północną, a także w narożu południowo – wschodnim. Trzecia kondygnacja, najniższa, usytuowana w części wschodniej, ma schody i wydłużony korytarz doprowadzający do niewielkiej piwnicy położonej poza budynkiem po stronie południowej. Zejście na ten poziom prowadzi przez właz w piwnicy pod skarbczykiem.

Elewacje przebudowane poprzez obniżenie bryły, zniesienie wysokich szczytów i przebudowę okien, wprowadzenie wejść od wschodu, północy i południa oraz inne zmiany, zachowały wiele z monumentalnej kompozycji. Elewacja zachodnia trzyosiowa, rozczłonkowana pilastrami kompozytowymi w układzie po trzy pary wokół osi środkowej i po dwa na narożach. Dominantą trójosiowej ściany jest portal kamienny złożony z dwóch kolumn ustawionych na tle zdwojonych pilastrów w porządku kompozytowym, z wydatnym belkowaniem z wyłamanym tympanonem. Nad portalem otwór zamknięty półkoliście w płaskiej wnęce z kluczem w zwieńczeniu. Dwie osie skrajne tworzą spiętrzone otwory okienne, powstałe z przebudowy pierwotnych wysokich okien kościoła, z których górne zamknięte półkoliście, dolne mają kształt prostokąta. Skrajną część ściany dekorują pary pilastrów. W polach międzypilastrowych spiętrzone pary nisz konchowych, częściowo przerobionych na okienka. Nad pilastrami wydatny profilowany gzyms. Ścianę frontową zamyka od góry trójkątny, gzymsowany tympanon. Zachodnia ściana szczytowa, nawy głównej, zamknięta tympanonem. Elewacja zachodnia, jak również wszystkie inne pozostałe, skomponowana na wysokim cokole. Portal poprzedzony jest kamiennymi schodami. Elewacja południowa sześcioosiowa, zryzalitowana kaplicą, dzielona rytmicznie przez pary pilastrów i spiętrzone okna. Pierwsze przęsło, od zachodu – dawną kruchtę – wydziela od pozostałej części korpusu, triada pilastrowa. W polach międzypilastrowych pary spiętrzonych nisz konchowych. W pierwszym przęśle, od wschodu, na poziomie cokołu, otwór drzwiowy, wtórnie przebity. Segmenty ścian dekoruje toskańskie opilastrowanie. Elewacja północna artykułowana jest analogicznie jak południowa. Elewacja wschodnia, pięcioosiowa, z parami pilastrów w częściach skrajnych. Trzy osie środkowe wyznaczają spiętrzone otwory okienne i drzwiowe. Osie skrajne tworzą blendy – o wykroju analogicznym do okien występujących w pozostałych elewacjach. Pola między okienne wypełniają pilastry. Na pilastrach wydatny gzyms. Ściana szczytowa trójdzielna, trzyokienna, zamknięta trójkątnym ogzymsowanym tympanonem. Flankują ją ściany attykowe osłaniające dachy naw bocznych.

Pierwotne wyposażenie kościoła uległo, w dużej części, zniszczeniu na skutek wielokrotnego przewożenia, składowania i innych czynników. Ocalałe obrazy i ołtarze funkcjonują w niektórych kościołach naszej Diecezji.

B. Inne obiekty sakralne istniejące na terenie parafii

1. Kościół rektoralny, pw. św. Mikołaja, w Zamościu

2. Kaplica półpubliczna w domu SS. Franciszkanek Misjonarek Maryi przy ul. Żdanowskiej 10 (powstała po I wojnie światowej),

Kapelan: ks. Jan Gawroński

Odpust: Zwiastowanie Pańskie (25 III)

Msze św. w niedziele i święta, godz.: 7.00, 9.00, 10.45, 12.00, 14.30, 18.00

Księgi metrykalne:

chrztów od r. 1960

małżeństw od r. 1981

zmarłych od r. 1981

Kronika parafialna od r. 1994

Powołania z terenu parafii: 4 księży.

Stowarzyszenia, organizacje i ruchy religijne: “Maitri”, Rycerstwo Niepokalanej, Koło Przyjaciół Radia Maryja

Instytucje charytatywne: Schronisko św. Brata Alberta, punkt charytatywny przy klasztorze

Szkoły istniejące na terenie parafii: Zespół Szkół Ekonomicznych w Zamościu, PLSP, Gimnazjum Publiczne w Zamościu, Szkoła Podstawowa nr 1 w Zamościu