Початкова сторінка

Прадідівська слава

Українські пам’ятки

Змагатимеш до посилення сили, слави, багатства і простору
Української держави

Богдан Хмельницький

?

Церква св.Кузьми і Дем’яна

Церква св.Кузьми і Дем’яна

Розмір зображення: 600:405 піксел

Дерев’яна церква св.Кузьми і Дем'яна 1792 р. [Слободян В. Каталог існуючих дерев'яних церков України і українських етнічних земель. – Вісник ін-ту Укрзахідпроектреставрація, 1996 р., т. 4, с. 148].

Cerkiew pw. św. Kośmy i Damiana w Wojkowej – została wybudowana w 1782 roku w stylu zachodnio-łemkowskim. Jest to budynek drewniany, szalowany, konstrukcji zrębowej. Tylko wieża podbita gontem i kryta blachą, jest konstrukcji słupowej. Całość pokrywa dach namiotowy zdobiony trzema baniastymi wieżyczkami ze ślepymi latarniami. Cerkiew jest trójdzielna, jednonawowa, z nawą kwadratową i węższym prezbiterium. Wnętrze zdobi polichromia figuralna i ornamentalna.

Szczególnie cennym zabytkiem jest rokokowy ikonostas z XVIII wieku, który zachował się w całości w swej pierwotnej postaci.

Składa się on z 4 obrazów w dolnej części, 13 prazdników przedstawiających sceny z życia Chrystusa (w drugiej kondygnacji). Trzecią stanowi 6 ikon obrazujących postacie apostołów, nad którymi w środkowej części góruje ikona «Deesis». Całość uzupełniają owalne obrazy i bogato zdobiony krzyż. Nowy, wolno stojący ołtarz przysłania carskie wrota ikonostasu. Godnymi uwagi są również tabernakula z końca XVIII wieku w kształcie świątyniek z przełomu XIX i XX wieku, a także obraz ludowy Matki Boskiej Bolesnej z dawnej chorągwi, oraz berło procesyjne z malowidłami.

Parafię greckokatolicką uposażył w 1595 roku kardynał Jerzy Radziwiłł, ponieważ wieś Wojkowa, podobnie jak inne tego regionu, zamieszkiwali Łemkowie. Po wysiedleniu ludności łemkowskiej w latach 1945-47 na ziemie zachodnie, cerkiew stała się kościołem rzymskokatolickim.

Джерело:

Cerkiew greckokatolicka pw. Świętych Kosmy i Damiana z XVlll w., obecnie kościół rzymskokatolicki; trójdzielna, konstrukcji zrębowej, oszalowana; cenny ikonostas z k. XVlll w. Wieża z pozorną izbicą i o pochyłych ścianach wzniesiona w konstrukcji słupowo-ramowej. Wieńczy ją hełm baniasty ze ślepą latarnią. Nad nawą dach namiotowy, nad prezbiterium wielopołaciowy łamane uskokowo. Na dachach baniaste wieżyczki ze ślepymi latarniami. Wnętrze nakrywają kopuły namiotowe. Ornamentalna polichromia z początku XX w. W kościele cenne wyposażenie z XVIII-XIX w.: – kompletny, rokokowy ikonostas z końca XVIII w. z ikonami z tego czasu – rokokowe tabernakulum z XVIII w. i drugie, w kształcie świątyńki z przełomu XIX i XX w. – obraz ludowy Matki Boskiej Bolesnej z dawnej chorągwi z początku XIX w. – berło procesyjne z malowidłami Ukrzyżowania i Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX w.